Με ποιο δικαίωμα οποιοσδήποτε άνθρωπος πιστεύει ότι έχει την δυνατότητα να επέμβει και να κακοποιήσει σεξουαλικά το σώμα ενός άλλου ανθρώπου, χωρίς φυσικά την συναίνεση του. Είναι απάνθρωπο και ανεπίτρεπτο. Κανένας δεν θα πρέπει να έχει το θράσος για μια τέτοια πράξη.
Διαβάζοντας λοιπόν, την ιστορία της Denise Huskins η οποία απήχθηκε, βιάστηκε από τον απαγωγέα της και αφέθηκε τέλος ελεύθερη, δημιουργούνται πολλά ερωτήματα στο μυαλό μου. Όταν η Denise ανέφερε ότι κακοποιήθηκε σεξουαλικά κανένας, εκτός από τον δικηγόρο της δεν την πίστεψε. Ακόμη και μετά τα θετικά αποτελέσματα του τεστ που υποβλήθηκε.
Η σεξουαλική κακοποίηση αποτελεί ένα μείζων θέμα τόσο στο σήμερα όσο και σε παλαιότερες εποχές. Η σεξουαλική κακοποίηση, όπως όλοι γνωρίζουμε, αποτελεί την οποιαδήποτε σεξουαλική επίθεση-πράξη εις βάρος ενός άλλου ατόμου. Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι στις ημέρες μας έχουν παρόμοιες «ορμές». Ευτυχώς όμως, τις περισσότερες φορές ο νόμος έχει την ανάλογη ποινή.
Ο θύτης χρησιμοποιεί το σώμα του θύματος για την δική προσωπική απόλαυση, χωρίς ωστόσο να πάρει την συγκατάθεση του. Φυσικά και δεν αποτελεί μια συναινετική σεξουαλική επαφή. Χρησιμοποιεί το θύμα του, ως κάτι άψυχο το οποίο δεν έχει ζωή, αισθήματα, επιθυμίες, ανάγκες και δικαιώματα. Εκείνη την στιγμή «σκοτώνει» το θύμα του, αφήνοντας το όμως ζωντανό. Δεν μπορεί να σκεφτεί τα τραύματα που προκαλεί στο άτομο που έχει μπροστά του.
Είναι αρκετά επώδυνο τα θύματα να γυρίζουν στην στιγμή εκείνη που το μυαλό τους προσπαθεί με τόσο κόπο να ξεχάσουν. Ωστόσο, κανένα τέτοιο έγκλημα δεν θα πρέπει να μένει ατιμώρητο. Κάθε θύμα με την σειρά του θα πρέπει να καταγγέλλει το τι του συνέβη και να μάχεται για να τιμωρήσει τον θύτη του.
Είναι απαραίτητο να καταγγέλλεται, καθώς τι αποτρέπει τον θύτη από το να το ξανά κάνει; Τα θύματα μπορούν να αποτρέψουν την πράξη ενός ακόμη βιασμού και φυσικά έχουν την δυνατότητα και το δικαίωμα αυτό.
Θα πρέπει και το κράτος με την σειρά του να κατανοεί και να επιδιώκει το καλύτερο δυνατό για να τιμωρηθεί και να σωφρονιστεί (εάν όντως μπορεί καθώς αποτελεί άρρωστο ψυχικά και σωματικά άτομο). Τέλος, η κοινωνία θα πρέπει να στέκεται δίπλα στα θύματα και να βοηθά με τον δικό της τρόπο, καθώς: Σήμερα εγώ, αύριο εσύ και στο μέλλον κανείς δεν ξέρει αφού παραμένουν ελεύθερα και ατιμώρητα τέτοια εγκλήματα.