Κάποιος παράγοντας του τηλεοπτικού καναλιού «μέγκα» μάλλον παρακολουθεί τις τελευταίες εβδομάδες τα άρθρα που δημοσιεύω (για να αστειευτούμε και λίγο). Τελικά λοιπόν πραγματοποιήθηκε ο διακαής μου πόθος να παρευρίσκονται στο ίδιο τηλεοπτικό παράθυρο υποστηρικτές και μη του εμβολίου, ώστε να «λογομαχήσουν», να παραθέσουν επιχειρήματα, να αναφερθούν σε έρευνες, στοιχεία, σε εμπειρία από το παρελθόν, για να καταλάβουμε επιτέλους, εμείς οι τηλεθεατές, ποιά είναι τα επιχειρήματα του κάθε στρατοπέδου (γιατί με την πόλωση που επικρατεί μόνο περί στρατοπέδων μπορούμε να ομιλούμε και όχι πλευρών).
Προσωπικά περίμενα αυτή τη στιγμή αρκετό καιρό, ώστε να μου απαντηθεί μια απορία από έναν λοιμωξιολόγο που είναι υπέρ τον εμβολίων σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες, εφόσον ο ιός μεταδίδεται και από εμβολιασμένους και από ανεμβολίαστους με βάση τα πιο πρόσφατα δεδομένα που αφορούν τη μετάλλαξη δέλτα, για ποιόν λόγο οι ανεμβολίαστοι αποκλείονται από σχεδόν κάθε δραστηριότητα. Για να μην μεταδίδουν τον ιό; Για να μην νοσήσουν και δεσμεύσουν κάποια μονάδα εντατικής θεραπείας; Για να μην κολλήσουν τους εμβολιασμένους; Σίγουρα αρκετοί τηλεθεατές είχαν και άλλες παρόμοιες απορίες με τη δική μου. Τη χθεσινή ημέρα όμως, η ευκαιρία σπαταλήθηκε, ώστε να λυθούν πολλές απορίες και να δούμε ένα ωραίο, υψηλού επιπέδου ντιμπέιτ. Η έκβαση ωστόσο ήταν εντελώς διαφορετική από την αναμενόμενη… Οι συνδιαλεγόμενοι δεν κατάφεραν να διατηρήσουν τη συζήτηση σε υψηλό επίπεδο. Υπενθυμίζω πως ο ένας καλεσμένος είναι πνευμονολόγος και ο έτερος καλεσμένος διευθυντής της μονάδας τεχνητού νεφρού νοσοκομείου Έδεσσας. Ο διάλογος τελικά ήταν «καφενειακού» τύπου. Εκφράσεις όπως, «είσαι γελοίος», «είσαι ηλίθιος», «με κάθε άσχετο δεν μπορώ να μιλάω», «βλάκα», «είναι αγράμματος» αποτελούσαν τα πυρά του κάθε στρατοπέδου. Ο παρουσιαστής έμοιαζε με διαιτητή, υιοθετώντας πατερναλιστικό ύφος ωστόσο μόνο απέναντι σε έναν εκ των δύο καλεσμένων, παρόλο που και οι δύο μιλούσαν με προσβολές για τον άλλον.
Είναι πραγματικά κρίμα να παρακολουθούν οι τηλεθεατές δυο επιστήμονες, που είναι εξειδικευμένοι στο αντικείμενό τους όσο λίγοι, να μην μπορούν να διεξάγουν έναν άρτιο διάλογο! Έχω ακούσει παιδιά γυμνασίου να επιχειρηματολογούν πολύ πιο σοβαρά από τους εν λόγω κυρίους. Απογοητεύτηκα από τον διάλογο, όπως και αρκετοί, καθώς μόνο διάλογος δεν ήταν. Βέβαια τα άτομα που επιλέχθηκαν (ενδεχομένως και σκόπιμα) δεν ήταν τα κατάλληλα για να διεξαχθεί ένας διάλογος ήπιος. Ο πνευμονολόγος είναι συχνά προκλητικός, κουνώντας το δάχτυλο και με ελάχιστη διάθεση να εξετάσει το ενδεχόμενο σφάλματος στις απόψεις του. Από την άλλη ο διευθυντής πρόκειται να τεθεί σε αναστολή (να απολυθεί άτυπα δηλαδή) και είναι λογικό να είναι αγανακτισμένος, ασχέτως του αν έχει δίκιο η όχι, εφόσον στερείται τον βιοπορισμό του αν δεν εμβολιαστεί. Επομένως είναι αναμενόμενο να είναι πολύ σταθερός στις απόψεις του, γιατί αλλιώς θα είναι σαν να λέει κατάμουτρα στον εαυτό του «καλά κάνουνε και με βγάζουν εκτός». Χρειάζεται πολύ ισχυρό μέταλλο χαρακτήρα λοιπόν για να είναι κάποιος αμερόληπτος από τη στιγμή που «κρέμεται σε ένα κομμάτι κλωστής».
Άρα ίσως δεν ήταν και τόσο απρόσμενη η έκβαση της «συζήτησης» τελικά. Ήταν το τέλειο «μίγμα» για να «καυτηριαστεί» κάθε προσπάθεια διαλόγου ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα. Το αν ήταν σκόπιμο αυτό η όχι θα το κρίνετε εσείς…
Το ερώτημα που προκύπτει είναι ένα, «ποιοί είναι οι κατάλληλοι για να διεξάγουν έναν άρτιο διάλογο και πώς αυτός θα διεξαχθεί;» Στο μυαλό μου υπάρχουν δύο ονόματα, όσον αφορά τον τομέα της ιατρικής, αυτό του Σωτήρη Τσιόδρα και του Ιωάννη Ιωαννίδη. Ο Σωτήρης Τσιόδρας αποτελεί μια «κυβερνητική φιγούρα» και υποστηρίζει τον εμβολιασμό σε νεαρές ηλικίες, από την άλλη ο καθηγητής του Στάνφορντ, Ιωαννιδης, εκφράζει επιφυλάξεις για το κατά πόσο πρέπει να επισπευστεί ο εμβολιασμός για τις πιο νεαρές ηλικίες. Και οι δυο αυτοί Επιστήμονες, θα μπορούσαν να διεξάγουν έναν άρτιο διάλογο, με την ηπιότητα που αρμόζει σε έναν άνθρωπο που σέβεται τον εαυτό του. Θα έθεταν ερωτήσεις ο ένας στον άλλο, δημιουργώντας έτσι έναν σύγχρονο (υγειονομικού περιεχομένου) Σωκρατικό διάλογο. Αν ανατρέξετε στους διαλόγους του «Πρωταγόρα», σε κανένα σημείο ο Σωκράτης δεν προσβάλλει τον συνομιλητή του, αντιθέτως τον σέβεται και ακούει τις απόψεις του. Όσον αφορά από την άλλη το νομικό σκέλος των εμβολιασμών σίγουρα θα απευθυνόμουν στον πρώην καθηγητή ποινικού δικαίου, Κωνσταντίνο Βαθιώτη, ο οποίος πρόσφατα συνέγραψε και ένα βιβλίο 200 σελίδων στο οποίο εξηγεί μεταξύ άλλων γιατί ο υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι αντισυνταγματικός. Ο ίδιος ωστόσο δήλωσε δημόσια πως μπορεί να σφάλλει (!) και γι’αυτό ζήτησε να συνομιλήσει σε ένα τηλεοπτικό παράθυρο με κάποιον που έχει αντίθετη άποψη από τον ίδιο. Η Βασιλική Θάνου και ο Ευάγγελος Βενιζέλος ίσως θα μπορούσαν να επιχειρηματολογήσουν εναντίον της απόψεώς του με ηπιότητα και επιστημονική σοβαρότητα. Τα πρόσωπα που είναι ικανά να διεξάγουν σοβαρό διάλογο υπάρχουν, απλώς το ζήτημα είναι πότε κάποιο μεγάλο κανάλι θα λάβει την πρωτοβουλία να τους δώσει τον λόγο και κυρίως τον απαραίτητο τηλεοπτικό χρόνο… Μια μέρα ας μην γίνει ένα από τα πολλά πρωϊνάδικα, ζωές δεν εξαρτώνται από αυτό το ντιμπέιτ άλλωστε;
Πλέον το «εμβολιαζόμαστε για να χτίσουμε το τείχος ανοσίας» έγινε και αφίσα…Ανέλαβε άραγε κανείς να ενημερώσει το τμήμα μάρκετινγκ πως το σλόγκαν αυτό πλέον δεν ισχύει με τα νέα δεδομένα της μετάλλαξης δέλτα;