Εκρηκτική ατμόσφαιρα το τελευταίο καιρό έχει δημιουργηθεί μετά τη νίκη του εθνικού πατριωτικού κόμματος της Τζόρτζια Μελόνι «Αδέλφια της Ιταλίας». Η εκλογική συμμαχία της Δεξιάς ( αποτελούμενη από την Τζόρτζια Μελόνι, τον εθνικιστή πατριώτη Ματτέο Σαλβίνι της Λέγκας και του κεντροδεξιού Σίλβιο Μπερλουσκόνι του Φορτσα Ιτάλια ) κέρδισε τις εκλογές με απόλυτη συντριβή της αριστερής συμμαχίας και του κινήματος των Πέντε αστέρων με 44% έναντι 26% και 15% αντίστοιχα.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Αυτό το φαινόμενο έχει γίνει πλέον σύνηθες στην Ευρώπη. Η Ουγγαρία και η Πολωνία έχουν εθνικές πατριωτικές κυβερνήσεις υπό τον Βίκτωρ Ορμπάν και τον Αντρέι Ντούντα αντίστοιχα. Την ίδια στιγμή στη Σουηδία τα χρόνια της σοσιαλδημοκρατίας τελείωσαν και κεντρικός ρυθμιστής σε αυτό είναι το πατριωτικό κόμμα «Σουηδοί Δημοκράτες» με ποσοστό 20% και τη δεύτερη θέση. Στη Γαλλία μία από τις αγαπημένες φιγούρες των πατριωτών της Ευρώπης και το άτομο που ουσιαστικά κινεί ολόκληρο τον εθνικιστικό-πατριωτικό χώρο, η Μαρίν Λε Πεν κατόρθωσε να εξασφαλίσει ποσοστό της τάξεως 41% στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών ενώ για πρώτη φορά το κόμμα της Εθνικής Συσπείρωσης θριάμβευσε και στις βουλευτικές εκλογές με 20%. Στην Αυστρία οι πατριώτες του FPO ( Ελεύθερο Κόμμα της Αυστρίας ) βρίσκονται στη δεύτερη θέση σύμφωνα με δημοσκοπήσεις με ποσοστό 22%, στην Ισπανία το ακροδεξιό VOX έχει τη Τρίτη θέση με ποσοστά 15-20%, στη Γερμανία το εθνικιστικό AfD ( Εναλλακτική για τη Γερμανία ) μολονότι είδε μικρή πτώση των ποσοστών του στις περσινές εκλογές οι δημοσκοπήσεις δείχνουν εκτίναξη του στο 15%. Στη Πορτογαλία στις φετινές εκλογές για πρώτη φορά μετά τη πτώση της δικτατορίας του Σαλαζάρ το 1974 ακροδεξιό κόμμα μπήκε στη Βουλή και μάλιστα κατέλαβε τη Τρίτη θέση με ποσοστό 7% ενώ οι δημοσκοπήσεις ήδη το δίνουν ποσοστό 10% σήμερα ( λέγεται Chega/Αρκετά! ). Μόνες χώρες που ως τώρα ξεφεύγουν από αυτό το κανόνα για την ώρα είναι η Ελλάδα και η Αγγλία. Τα εγχώρια κεντροδεξιά κόμματα, Νέα Δημοκρατία και Συντηρητικοί αντίστοιχα έχουν μακρά παράδοση στην αφομοίωση ακροδεξιών/εθνικιστών/πατριωτών.
ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ;
Βλέποντας λοιπόν αυτή τη κατάσταση είναι καλό να αναρωτηθούμε, τι φταίει και εθνικές δυνάμεις απειλούν την εξουσία παντού; Μα πολύ απλά η παταγώδη αποτυχία του φιλελεύθερου συστήματος να οργανώσει σωστά και να απονέμει δικαιοσύνη στον κόσμο. Κάθε χρόνο το βιοτικό επίπεδο «στον ανεπτυγμένο κόσμο» πέφτει. Η μία κρίση διαδέχεται την άλλη, πρώτα η οικονομική κρίση του 2007 που οι συνέπειες της είναι παγκοσμίως ορατές ακόμα και σήμερα όσο και αν γίνεται λόγος για δήθεν τελειωμό της από το 2012. Έπειτα η υγειονομική κρίση του 2020 που δημιούργησε τεράστια προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα του κόσμου και τώρα η ενεργειακή κρίση του 2021 ( ναι καλά διαβάσατε, το παραμύθι των δυτικών ΜΜΕ ότι φταίει ο Πούτιν για αυτή τη κατάσταση πρέπει να τελειώσει, η ενεργειακή κρίση είχε ήδη αρχίσει από το 2021, μήνες πριν τον πόλεμο και το μερικό κλείσιμο της στρόφιγγας από τον Πούτιν, ο πραγματικός φταίχτης ήταν και είναι οι ενεργειακές εταιρείες που αγοράζουν σε μία χ τιμή πετρέλαιο και φυσικό αέριο από την Gazprom/Ρωσσία και το πωλούνε σε δεκαπλάσια στους Ευρωπαίους καταναλωτές, Ο Πούτιν είναι το πρόσχημα τους για να δικαιολογήσουν την ανήθικη και ακόρεστη όρεξη τους για πλούτο ). Βλέπουμε εργατικά δικαιώματα να καταπατούνται παντού ( αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζιδάκη, ποινικοποίηση απεργιών, ύπουλο αντεργατικό μέτρο μέσω της «συνεργασίας» όπως πήγε να εφαρμοστεί στους υπαλλήλους της efood και της Wolt και όπως ισχύει δυστυχώς ήδη στην Ευρώπη και σε πολλούς κολοσσούς που υπάρχουν και στη χώρα μας όπως τα Lidl όπου ουσιαστικά πλέον ο εργαζόμενος έχει απλήρωτες υπερωρίες/ μη σταθερό ωράριο, έλλειψη ασφάλισης σε περίπτωση ατυχήματος γιατί πολύ απλά δεν είναι εργαζόμενος, είναι «συνέταιρος». Μία ύπουλη τεχνική παιγνιδιού με τις λέξεις ).
Εκτός από αυτό το χάος με τη φρενίτιδα αντεργατικών μέτρων που έχει έρθει και το άπληστο ξεζούμισμα των εργατών από τις ανώτερες πλουτοκρατικές τάξεις που βάλθηκαν να πάρουν πίσω όλα όσα δεν κέρδισαν τα χρόνια των κρίσεων σε βάρος του απλού εργαζομένου μέσω της υπερεκμεταλλεύσεως του έχουμε και το κύριο ζήτημα, το ζήτημα της μετανάστευσης. Η κύρια ρητορεία όλων αυτών των κομμάτων είναι η μεταναστευτική κρίση που ταλανίζει την Ευρώπη τις τελευταίες δύο πλέον δεκαετίες. Οι κυβερνήσεις απέτυχαν τόσο στο να ελέγξουν τις ανεξέλεγκτες ροές όσο και στο να τηρήσουν γραμμή δικαιοσύνης ανάμεσα σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς. Είδαμε στη Σουηδία στο Μάλμο το Σουηδικό κράτος να χορηγεί σπίτι σε μετανάστες αμέσως ενώ οι Σουηδοί περίμεναν σε μία αναμονή 2-4 ετών!!!! Είδαμε πάλι στη Σουηδία σε μία κοσμική άθρησκη χώρα να επιτρέπονται να ανοίξουν οι μουσουλμάνοι θρησκευτικά σχολεία γιατί δεν ήθελαν τα παιδιά τους να είναι στα σχολεία με τους «απίστους» και το σουηδικό κράτος να το δέχεται. Είδαμε στην Αγγλία να λειτουργούν στο Μπέρμιγχαμ ισλαμικά δικαστήρια στον 21ο αιώνα!!!!!! Στην Γαλλία να αποκεφαλίζεται καθηγητής επειδή έσπασε την ισλαμική απαγόρευση περί μη απεικονίσεως θρησκευτικών προσώπων όπως ο Μωάμεθ και πολλαπλά τρομοκρατικά χτυπήματα όπως του 2015. Οι Ευρωπαίοι σε πολλές προοδευτικές κοινωνίες του Βορρά και της Δύσεως άνοιξαν τις πόρτες τους στους κατατρεγμένους ανθρώπους αυτής της Γης και έγιναν δέκτες μίας τέτοιας απαίσιας συμπεριφοράς τόσο από τους μετανάστες όσο και από το ίδιο τους το κράτος. Η εγκληματικότητα να βρίσκεται στα ύψη και σε πολλές περιοχές, στις άλλοτε φεμινιστικές χώρες όπως η Σουηδία και η Γερμανία, να μη πατάει γυναίκα γιατί είναι τρομερά επικίνδυνο. Που είναι η κεντροδεξιά και η κεντροαριστερά που είναι κυρίαρχες στην Ευρώπη του 21ου αιώνα; Σε πολλές περιοχές οι ημεδαποί έχουν καταλήξει να δέχονται ρατσισμό από τους αλλοδαπούς!!!!!
Συμπέρασμα
Υπήρξε καιρός που και οι Έλληνες μαζί με άλλους ( Τούρκους, Ιταλούς, Ρώσσους ) υπήρξαν μετανάστες στην Αυστραλία στα χρόνια των μεγάλων μεταναστευτικών κυμάτων ( δεκαετίες 60 και 70 ), ανάμεσα τους και η γιαγιά μου ( για να επιλέξω μία προσωπική πηγή ). Πράγματι τα πρώτα χρόνια είχαμε παρόμοιες συμπεριφορές. Όλοι αυτοί γκετοποιούνταν και επιδίδονταν σε εγκληματικές πράξεις ( οι Έλληνες πρώτοι σε κλοπές και μικροκλοπές, οι Τούρκοι σε εγκλήματα βίας όπως δολοφονίες και βιασμοί κλπ ). Μέχρι που η Αυστραλία επέβαλε σκληρές νομοθεσίες και ποινές και οι συλληφθέντες εκδιώχνονταν κακήν κακώς από την χώρα με απαγόρευση εισόδου. Και κάπως έτσι σήμερα η Αυστραλία είναι μία ανεπτυγμένη και ήρεμη χώρα που το ημεδαπό και το αλλοδαπό στοιχείο αλληλοσυμπληρώνονται και μαζί έχουν πετύχει πολλά για αυτή τη χώρα. Η Ευρώπη τι περιμένει για να κινηθεί προς αυτή τη κατεύθυνση; Να αγανακτήσει και ο τελευταίος ημεδαπός και να ψηφίζει ακροδεξιά; Τι περιμένει με το να δίνει επιδόματα σε αλλοδαπούς και οι ίδιοι να αγοράζουν ακριβά αμάξια χωρίς δουλειά ( όπως στη Γερμανία ) όταν ο ημεδαπός πρέπει να δίνει τη ζωή του στο μεροκάματο; Τι περιμένει όταν ανέχεται οπισθοδρομικά πράγματα όπως η ισλαμική μαντήλα που συνυφαίνονται με, θα μου επιτραπεί η λέξη, ανόητες και επικίνδυνες απόψεις όπως η κάλυψη του γυναικείου σώματος που θεωρείται «ντροπή»; Η Ευρώπη είναι μία ήπειρος προοδευτική, απαλλαγμένη από οποιοδήποτε θρησκευτικό φονταμενταλισμό και σκοταδισμό, μία ήπειρος των επιστημών και της ελευθερίας έκφρασης. Όποιο είτε ημεδαπό είτε αλλοδαπό στοιχείο δεν μπορεί να προσαρμόζεται σε αυτά πρέπει να γίνεται ξεκάθαρο ότι θα εξοβελιστεί και δεν θα αλλάξει η πολιτεία για χάρη του. Να τονιστεί πως κάθε φορά που το κέντρο απέτυχε να δώσει λύσεις ο κόσμος ριζοσπαστικοποιούνταν. Όπως στη Γερμανία του 1933 με τον Χίτλερ και στη Ρωσσία το 1917 με τον Λένιν.