Το Δράν

Η σιωπή είναι χρυσός (;)

Η σιωπή είναι χρυσός(;)

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2022. Μπαίνουμε με το αγόρι μου σε ταξί για να κατευθυνθούμε προς ένα θέατρο. Ακολουθεί ο εξής διάλογος, όπου Τ: ο ταξιτζής και Ε: εγώ.

-Τ: Λέτε να συμμετέχει και ο Φιλιππίδης ή ο Χαϊκάλης στην παράσταση;

-Ε: Για τον πρώτο δύσκολο, εκεί που βρίσκεται…

-Τ: Και για τον Χαϊκάλη έμαθα οτι έγινε πάταγος στην πρεμιέρα της παράστασής του, ζήτημα να υπήρχαν δέκα θεατές.

-Ε: Και πολλοί είναι, με τόσα που έχουν ακουστεί και για αυτόν.

-Τ: Βέβαια, τώρα αντέδρασε ο κόσμος και δεν τον υποστηρίζει. Όταν αυτός ο <<κύριος>> μείωνε τις συντάξεις του κόσμου, γεμάτες ήταν οι παραστάσεις του. Με το που βρέθηκαν δυο τρία κοριτσάκια να τον κατηγορήσουν για παρενόχληση, αμέσως τον σιχάθηκαν όλοι!

-Ε: Δεν ήταν αρκετός αυτός ο λόγος για να <<τον σιχαθούν>> όπως λέτε;

-Τ: Για λίγα κοριτσάκια που βγήκαν να παραπονεθούν για παρενόχληση τώρα που είναι της μόδας, όχι δεν είναι. Τόσο καιρό ο άνθρωπος κορόϊδευε τους συνταξιούχους και αντί να γίνει για αυτό τόσος χαμός, γίνεται για κάτι χαζοκοριτσάκια που κάνουν την τρίχα τριχιά!

Ακολουθεί σιωπή. Σιωπή, επειδή όταν ένας άνθρωπος που συναναστρέφεται καθημερινά τόσο κόσμο έχει τέτοιου είδους απόψεις και τις μοιράζεται με τους πελάτες του, τότε συνειδητοποιούμε ότι ζούμε σε μία κοινωνία που κάθε άλλο παρά ασφαλής είναι.

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2022. Μπαίνω στα social media και η πρώτη είδηση που εμφανίζεται στην οθόνη του κινητού είναι η καταγγελία μίας νεαρής κοπέλας για τον βιασμό που δέχτηκε από τέσσερεις <<άνδρες>> σε ένα παρτυ ξενοδοχείου στην Θεσσαλονίκη. Ακολουθεί, για μία ακόμη φορά, σιωπή. Σιωπή, διότι ένιωσα έκπληξη όχι μόνο στο άκουσμα της είδησης, αλλά ακόμα περισσότερο για τα σχόλια των ανθρώπων τα οποία την συνόδευαν. Σχόλια της μορφής: ΄΄αφού ήξερε πού έμπλεκε, φταίει που τους ακολούθησε στο παρτυ!΄΄ και ΄΄ακούγεται ότι πήγε με σκοπό να συνευρεθεί με τους άντρες, εκείνοι τι φταίνε; Αφού έτσι μπορεί να τα είχαν συμφωνήσει εξ αρχής, Αν άλλαξε γνώμη, δεν φταίνε οι άντρες για αυτό”.

Η σιωπή, όμως, δεν ήταν και δεν πρόκειται να σταθεί ποτέ ως λύση! Η επιλογή μου να μην μπω στην διαδικασία να απαντήσω στον ταξιτζή, να μην διαφωνήσω μαζί του και να μην του εξηγήσω τους λόγους για τους οποίους η σεξουαλική παρενόχληση αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα από τα σοβαρότερα και πιο κατακριτέα εγκλήματα, ειδικά όταν έρχεται σε σύγκριση με την μείωση συντάξεων, μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική. Αυτό, διότι όσο αφήνουμε τέτοιους ανθρώπους να θεωρούν την σεξουαλική κακοποίηση ως πλημμέλημα παρά ένα από τα βαρύτερα εγκλήματα, τόσο αυτοί οι άνθρωποι θα ανατρέφουν παιδιά με τις ίδιες απόψεις. Παιδιά τα οποία είναι πολύ πιθανό ,στην καλύτερη περίπτωση, να μάθουν από τους γονείς τους ότι το θύμα προκαλεί τον βιαστή του. Παιδιά που στο άκουσμα ενός περιστατικού παρενόχλησης, θα παραθέτουν και εκείνα ίδιας μορφής σχόλια με αυτά που συνοδεύουν την είδηση του πρόσφατου περιστατικού της Θεσσαλονίκης. Και, στην χειρότερη περίπτωση, παιδιά που θα μεγαλώσουν ως εν δυνάμει βιαστές.

Ισχύει, επομένως, σε όλες τις περιπτώσεις ότι η σιωπή είναι χρυσός; Η απάντηση ελπίζω πως είναι ξεκάθαρη για όλους μας.