Σε λίγες μέρες κλείνουμε 7 μήνες πολέμου. Από την αρχή του πολέμου είναι αξιομνημόνευτη η επιμονή των δυτικών ΜΜΕ ότι η Ρωσσία χάνει, ότι ο Πούτιν φοβάται, ότι έχει καθαρίσει όλους τους ολιγάρχες και τους υπουργούς, ότι έχει κρυφτεί, ότι ο Ρωσσικός στρατός υποχωρεί τρέχοντας από παντού και γενικά μία εικόνα πως η Ουκρανία είναι ένα βήμα πριν κατακτήσει τη Μόσχα, αποστρατιωτικοποιήσει την Ρωσσία και συλλάβει τον Πούτιν. Τι πραγματικά συμβαίνει όμως στην Ουκρανία;
Εντύπωση παγκοσμίως κάνει η στασιμότητα αυτού του πολέμου που καθημερινώς οι εδαφικές αλλαγές είναι απίστευτα λίγες. Η Ρωσσία ξεκίνησε δυναμικά. Με το που τελείωσε το διάγγελμα του ο Βλαντιμήρ Πούτιν στις 24 Φεβρουαρίου, Ρωσσικοί πύραυλοι εντός 2 ωρών έχουν ισοπεδώσει τα περισσότερα Ουκρανικά στρατόπεδα και στρατιωτικά αρχηγεία. Η Ουκρανική αεράμυνα έχει παραλύσει εν τελώς, τα Ουκρανικά αεροδρόμια ουδετεροποιήθηκαν το ένα μετά το άλλο και Ρωσσικά ελικόπτερα από τη πρώτη ημέρα πετάνε πάνω από το Κίεβο ανενόχλητα. Οι εδαφικές επιτυχίες της Ρωσσίας είναι γρήγορες. Η Ρωσσική προέλαση από τον Νότο μέσω της Κριμαίας και προς τα Βόρεια είναι γρήγορη. Σύντομα η Ρωσσία θα έχει καταλάβει ένα μεγάλο μέρος της Ουκρανίας. Η κίνηση του Πούτιν να κινηθεί στα Βόρεια ήταν αρκετά έξυπνη καθώς ελέγχοντας εκείνο το κομμάτι χτυπούσε με τη μία όλες τις δυτικές στρατιωτικές υλικές ενισχύσεις προς την Ουκρανία. Όμως το να κρατήσεις μία τέτοια πελώρια έκταση είναι ακατόρθωτο έτσι η Ρωσσία υποχώρησε τέλη Μαρτίου με αρχές Απριλίου από τα Βόρεια. Αυτή η κίνηση ελιγμού μεταφράστηκε ως νίκη της Ουκρανίας. Μα πραγματικά τι απελευθέρωνε η Ουκρανία; Από τι; Από το τίποτα; Αφού οι Ρώσσοι είχαν υποχωρήσει, ήταν πολύ απλό, δεν είχαν ποτέ στόχο να κρατήσουν εκείνα τα εδάφη.
Κάτι που αγνοεί η Δύση συνεχώς είναι πως οι Ρώσσοι επιλέγουν ποιες μάχες θα δώσουν. Δεν πάνε σαν πρόβατα στη σφαγή. Επιλέγουν να ανοίξουν πολλά μέτωπα σε έναν ευρύ γεωγραφικό χώρο για να μην επιτρέψουν στην Ουκρανική άμυνα να συγκεντρωθεί σε ένα σημείο. Ούτε έχουν στόχο την εδαφική κατάληψη. Στο 2022 που ζούμε η εδαφική κατάληψη είναι περιττή. Δεν είμαστε στο 1939. Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Πρέπει να τονιστεί ότι από την αρχή του πολέμου έως σήμερα οι Ρώσσοι πολεμάνε με μία απίστευτα μικρή στρατιωτική δύναμη. Για την ακρίβεια ο αμυνόμενος Ουκρανικός στρατός είναι μακράν μεγαλύτερος αριθμητικώς. Ο εξοπλισμός δε, και των δύο χωρών είναι απαρχαιωμένος. Η Ρωσσία έχει επιλέξει να πολεμήσει με οπλισμό που χρονολογείται στα σοβιετικά χρόνια. Δεν έχει ρίξει στη μάχη τίποτε σύγχρονο. Προφανώς αυτό είναι μία στρατηγική κίνηση καθώς η Ρωσσία αποφεύγει να δείξει τη πραγματική της δύναμη δεδομένου ότι γνωρίζει πως η Δύση την εξετάζει αυτή τη στιγμή και θα περιμένει τη κατάλληλη κίνηση μέχρι να την χτυπήσει.
Πρέπει να τονιστεί η προσπάθεια της Ρωσσίας να είναι φιλική με τους αμάχους. Πραγματικά αυτός ο πόλεμος έχει καταλήξει κωμωδία λόγω της αργής του εξέλιξης όμως είναι απίστευτο πως σε έναν πόλεμο οι Ουκρανοί πολίτες έχουν νερό, ρεύμα, ακόμα και σύνδεση στο διαδίκτυο και ενεργή νυχτερινή ζωή στο Κίεβο. Η Ρωσσία δεν έχει πλήξει καμμία υποδομή. Είναι απίστευτο το πως στις αρχές έβλεπες έναν Ουκρανό άμαχο να σταματάει μία ολόκληρη πομπή από Ρωσσικά Άρματα Μάχης ( Tanks ) και οι Ρώσσοι να σταματάνε να κατεβαίνουν και να συζητάνε μαζί του. Σε ίδια σκηνικά οι Αμερικανοί τους ξέκαναν επί τόπου Ιρακινούς και Αφγανούς. Η Ρωσσία έχει προσπαθήσει απίστευτα πολύ να είναι φιλική με τον άμαχο πληθυσμό και αυτό της έχει κοστίσει χρόνο, εφόδια, κύρος, ακόμα και δικές τους ζωές. Αντί να τα ισοπεδώσει όλα με τα σύγχρονα όπλα και να παρελάσει μέχρι το Κίεβο σε κάτι ημέρες επέλεξε να πάει όσο πιο αργά μπορεί σώζοντας ζωές. Ακόμα και μαρτυρίες Ελλήνων της Μαριούπολης επιβεβαιώνουν πως οι Ουκρανοί τους χρησιμοποίησαν ως ασπίδα ενώ οι Ρώσσοι τους φέρθηκαν άψογα. Φιλοξενήθηκε μία τέτοια μαρτυρία σε φύλλο της ιστορικής εφημερίδος ” ΕΣΤΙΑ “.
Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα και στη «μεγάλη» Ουκρανική αντεπίθεση που τα ΜΜΕ λένε ξανά και ξανά μετά την υποχώρηση του Ρωσσικού στρατού από την Ομπλάστ του Χαρκόβου. Τα νέα έπαιρναν φωτιά και όμως στο τέλος για ακόμα μία φορά η υποτιθέμενη ήττα της Ρωσσίας διαψεύστηκε. Αποδείχθηκε πως όντως η Ρωσσία έκανε έναν έξυπνο ελιγμό. Με την υποχώρηση της ανάγκασε τον Ουκρανικό στρατό να ανοιχτεί, μπόρεσε να έχει πλήρη ορατότητα και μέσα σε κάτι ώρες με βλήματα ακριβείας έπληξε όλα τα οπλικά συστήματα της Ουκρανίας. Όλοι οι στόχοι χτυπήθηκαν. Ό,τι έδωσε η Δύση και είχε η Ουκρανία ( όπως τα HIMARS ) ισοπεδώθηκαν. Οπότε τα ΜΜΕ για ακόμα μία φορά ζητωκραύγασαν χωρίς λόγο. Πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι για τον σανό που μας ταΐζουν κάθε φορά.
Τέλος, προφανώς και η Ρωσσία έχει κάνει λάθη. Η διάταξη της στην αρχή με μία τεράστια ατελείωτη φάλαγγα ήταν ένα τρομερό λάθος. Αν πολεμούσε έτσι με μία σοβαρή χώρα θα είχε ισοπεδώσει το στρατό της εντός ολίγων λεπτών. Τα προβλήματα ανεφοδιασμού της είναι εξίσου τραγικά, αν κρίνουμε από τις αστείες εικόνες Ρώσσων να έχουν ξεμείνει από καύσιμα με τα Tanks στους δρόμους. Όμως αυτό είναι λογικό μιας που αυτός είναι ο πρώτος μεγάλος πόλεμος της Ρωσσίας στη σύγχρονη εποχή. Η Ρωσσία ουσιαστικά τώρα μαθαίνει πως να πολεμάει. Το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ έχοντας προκαλέσει ατελείωτους πολέμους ανά την υφήλιο προφανώς είναι πιο αξιόμαχοι λόγω της τεράστιας εμπειρίας τους στο να ισοπεδώνουν χώρες και να ξεσπιτώνουν λαούς. Όμως πρέπει πολύ να προσέχουμε τι πιστεύουμε. Οι ειδήσεις παρερμηνεύονται σκόπιμα συνεχώς για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμμένα πολιτικά αφηγήματα.